[46] Zysk z rezerw rewaluacyjnych przekazany przez NBP do budżetu, 2009 (ok 10 mld):
http://www.newsweek.pl/biznes/wiadomosci-biznesowe/narodowy-bank-polski-ratuje-budzet,51303,1,1.html
[47] Zysk z rezerw rewaluacyjnych przekazany przez NBP do budżetu, 2010-2013 (łącznie 23.7 mld):
http://sejm.gov.pl/Sejm7.nsf/BASLeksykon.xsp?id=5660C4302FAFEACBC1257A69002D6C06&litera=W
[48] Zysk z rezerw rewaluacyjnych przekazany przez NBP do budżetu, 2014-15 (łącznie 16.2 mld):
http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/916865,nbp-wplaci-budzetowi-wiecej-ministerstwo-finansow-moze-liczyc-na-ok-7-5-mld-zl.html
[49] Zysk z rezerw rewaluacyjnych przekazany przez NBP do budżetu, 2016 (ok. 8 mld):
http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/zysk-nbp-500-wplata-do-budzetu,141,0,2258317.html
[50] NBP: “… wynika to z mechanizmu swapa walutowego, wykorzystywanego w transakcjach zabezpieczających. Otrzymywane przez banki zagraniczne środki walutowe danego kraju w zamian za walutę obcą są zazwyczaj przeznaczane na inwestycje w krajowe obligacje skarbowe. W rezultacie zamykanie swapów walutowych może powodować obniżenie popytu banków zagranicznych na krajowe obligacje skarbowe, oddziałujące w kierunku spadku cen obligacji i wzrostu ich rentowności”
www.nbp.pl/publikacje/nms/nms_01_16.pdf – str. 24 – przypis 16.
[51] Zalecenie Europejskiej Rady Ds. Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011:
Str. 15, przypis 10 – „Kredyty były w większości denominowane w walucie obcej lub do niej indeksowane […]. Oznacza to, że instytucje sprzedawały środki w walucie obcej, które pozyskali od podmiotu dominującego lub na rynkach hurtowych, bądź w ramach kontraktów swap na rynku kasowym, co prowadziło do presji wzrostowej na waluty krajowe.”
Str. 17 – „Gdy na runku obligacji i swapów pojawiły się gwałtowne zaburzenia i doszło do wyschnięcie tych rynków, banki miały trudności z odnowieniem krótkoterminowych swapów walutowych. W dodatku wraz z deprecjacją walut krajowych miejscowe banki musiały spełniać́ wyższe wezwania do uzupełnienia depozytów zabezpieczających z tytułu zawartych przez siebie swapów, przez co rosło ich zapotrzebowanie na płynność́ w walutach obcych.”
http://www.knf.gov.pl/Images/ESRB_2011_1.pl_tcm75-29192.pdf
[52] KNF dla Senatu – str. 16
Finansowanie budownictwa mieszkaniowego w Polsce
[53] KNF – str. 3: „Zwiększony udział kredytów walutowych w portfelach banków wynika m.in. z możliwości uzyskiwania przez banki wyższych, w porównaniu z kredytami w walucie krajowej, marż czy też dodatkowych przychodów z tytuły spreadu walutowego. … W celu domknięcia pozycji walutowej, banki wymieniają depozyty w walucie krajowej na środki w walucie obcej, często na krótki okres (czytaj: 1-7 dni), wystawiając się na ryzyko rolowania”.
https://www.knf.gov.pl/Images/pismo_przewodnie_do_prezesow_bankow_tcm75-29189.pdf
[54] KNF 2006: https://www.knf.gov.pl/Images/nieruchomosci2006_tcm75-4777.pdf 69-72.
[55] V-ce przewodniczący KNF do Senatorów:
„Nadzór może za to egzekwować od banków to, aby, po pierwsze, postanowienia sądowe były sprawnie realizowane na rzecz klientów, a po drugie, żeby skutki ryzyka powtarzających się odszkodowań dla klientów wynikających z owych postanowień wpływały na poziom kapitału, który właściciele muszą wyłożyć na pokrycie ryzyka, tak aby to ryzyko nie przenosiło się na klientów banków składających oszczędności w bankach”.
http://www.senat.gov.pl/prace/senat/posiedzenia/przebieg,271,2.html
[56] KNB – „Presja właścicieli i władz niektórych banków na maksymalizowanie krótkoterminowych zysków i dywidend oraz udziału w rynku, rodzić będzie średnio bądź długoterminowe zagrożenie dla tych banków, jak i stabilności całego sektora bankowego”
http://www.nbp.pl/home.aspx?f=aktualnosci/wiadomosci_2006/o230206.html
[57] NBP – Resolution:
http://www.nbp.pl/systemfinansowy/Resolution.pdf
Z netu, bardzo ciekawe:
Bujalski: Czego dotyczyło drugie orzeczenie Trybunału dotyczące kredytów we frankach szwajcarskich – w sprawie Banif Plus Bank? Wiemy, że odróżnieniu od pierwszej sprawy w postępowaniu uczestniczył polski rząd…
Dr Waldemar Gontarski: W sprawie Banif Plus Bank (sygn.
C-312/14 – przyp. red.) w toku postępowania polskie władze
bezskutecznie przekonywały Trybunał do niewydawania rozstrzygnięcia
niekorzystnego dla banków, a czyniły to w szczególności argumentując, że
stwierdzenie nieważności postanowień walutowych zawartych w umowach
kredytów denominowanych i w konsekwencji orzeczenie obowiązku
przewalutowania takich kredytów, mogłoby spowodować daleko idące
negatywne konsekwencje dla rynku finansowego. Jak argumentował
przedstawiciel polskiego rządu, przewalutowanie kredytów walutowych
kursu z dnia ich udzielenia mogłoby się wiązać z obniżeniem wyceny
większości takich kredytów o ok. 30-40% i mogłoby wygenerować po stronie
banków straty w wysokości nawet kilkudziesięciu miliardów złotych.
Trybunał w ogóle nie wziął pod uwagę tego typu przesłanek finansowych,
gdyż z punktu widzenia prawa unijnego są one bez znaczenia. Wyrok ten
opiera się na dyrektywie o klauzulach abuzywnych i na dyrektywie MiFID I
(dyrektywa 2004/39 – przyp. red.). Trybunał podtrzymał swoje stanowisko
zawarte w wyroku w sprawie Kasler. Natomiast novum rozstrzygnięcia luksemburskiego w sprawie Banif Plus Bank
polega na tym, że klient może korzystać z ochrony przewidzianej
przepisami MiFID I, jeśli nie zamierza wyłącznie uzyskać z kredytu
funduszy na nabycie dobra konsumpcyjnego, lecz jednocześnie ma zamiar
zarządzać ryzykiem kursowym czy spekulować kursami wymiany walut obcych,
co stanowi już zamiar inwestycyjny, a nie tylko konsumencki. Po prostu,
zdaniem Trybunału kredytobiorca zawierający umowę o kredyt walutowy
może korzystać z ochrony MiFID, jeśli taki kredyt zaciągnął z intencją
spekulowania bądź zarządzania ryzykiem kursowym (tutaj konieczne będzie
ustalenie zamiaru kredytobiorcy), gdyż dyrektywa ta chroni jedynie
inwestorów – to po pierwsze; a po drugie – kredytobiorca nie może
korzystać jednocześnie z dyrektywy o klauzulach abuzywnych i z MiFID I.
Jeśli kredytobiorca już skorzystał z dyrektywy o klauzulach abuzywnych,
odpada stosowanie MiFID i vice versa. W sumie omawiany wyrok, w stosunku
do wyroku w sprawie Kasler, wydaje się być mało skomplikowany, a wręcz wprost wynika z przepisów MiFID I.
Niestety poniższe sformułowanie dra Gontarskiego nie jest prawdą:
“Jeśli kredytobiorca już skorzystał z dyrektywy o klauzulach abuzywnych,
odpada stosowanie MiFID i vice versa.”
Nie. MIFID mówi wyłącznie o tym, by szeroko informować klienta o ryzyku. Pod żadnym pozorem nie dopuszcza, by bank sam decydował np. o punktach swapowych, czyli naszym spreadzie (co jest klauzulą abuzywną). Nawet instrument pochodny musi być uczciwy 😉
ZAMIAST MANIFESTACJI W SOBOTĘ MANIFESTACJA W ŚRODKU TYGODNIA I MIASTECZKO NA ŻOLIBORZU POD PREZESEM KIEDY P(OSŁY)OSŁY MAJĄ OBRADOWAĆ W KOMISJI HIPOTECZNEJ WEDŁUG MNIE NALEŻY ZORGANIZOWAĆ KONIECZNIE KONFERENCJĘ DLA SĘDZIÓW I SIĘ NA NIĄ ZRZUCIĆ TAK JAK NA POPRZEDNIĄ PTASIARZ Z SBB
trzeba było nie brać kredytu! proste!
A to do kogo i na jaki temat? Bo bardzo odkrywcze.
Adeone nie zrozumiał(a), że system działa w ten sposób, iż bez kredytów nie dostałby 9/10 swojej pensji. Współczesny pieniądz jest dlugiem. Ktoś się musi zadłużac – albo państwo, albo obywatele. Bez tego nie ma dzisiejszej gospodarki. I tak to niestety zaprogramowano.
Trzeba się teraz najeść tymi kredytami na które harują inni – proste ! Mam nadzieję że po prostu pękną z przejedzenia ! Żądza pieniądza jednak przesłania jasność umysłu co poniektórym, niech więc najedzą się czyimś nieszczęściem do syta ! DO SYTA !
Kiedy protest w Warszawie? Druga sprawa co żeście zrobili z tą stroną gdzie już nikt nic nie pisze.Wstyd.Po ludzku, nie wstyd wam że realizujecie to co chcą banksterzy?
Zamiast
Manify w sobotę ( Czy jest planowana ? ) manifestacja w środku tygodnia kiedy komisja ds.kredytów hipotecznych
obraduje ( DRUK 1198 ) miasteczko na Żoliborzu pod prezesem i pod
Ziobrą ( Ministerstwo Sprawiedliwości ).
Zorganizować konferencję dla sędziów i z
udziałem wspierających nas prawników i
zrzucić się na nią Ptasiarz z SBB