Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia skierował pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie dotyczącej wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu. Sąd zadał pytanie m.in. o prawo banków i…
Skoro bank skonstruował tak umowę, naruszył szereg przepisów dotyczących obrotu instrumentami finansowymi, a samą umowę o kredyt należałoby interpretować jako pozorną, albo wtórną, której celem jest rozliczenie transakcji nabycia opcji. Bank nie spełnił żadnych obowiązków informacyjnych wynikających z implementacji MIFID. Nie wyjaśnił też kredytobiorcom ryzyka związanego z zawarciem umowy kredytu zawierającej instrument finansowy i nie poinformował, że w rzeczywistości przedmiotowa umowa taki instrument zawiera. Taka „umowa kredytu” zawarta przez strony ma na celu obejście ustawy (w szczególności art. 94 ustawy o instrumentach finansowych).
Mamy nieprzebrane ilości pieniędzy! – ogłosił był ponad rok temu prezes NBP. I wszystko wskazuje, że nie żartował i że coraz bardziej ma rację! Ale czyżbyśmy takiego scenariusza nie przerabiali w niedawnej historii, i to kilkakrotnie? Że tak się dzieje, potwierdzają kolejne poglądy na temat polityki pieniężnej i inflacji wygłoszone w wywiadzie prezesa Glapińskiego dla DGP, 20.07 br.
Wydawało się, że dyskusja w sprawie kredytów indeksowanych, po włączeniu się znanych osobistości, nabierze charakteru merytorycznego. Niestety, tak się nie stało, każdy okopał się na swojej pozycji, nie zwracając uwagi…
Kolejne decyzje sądów powszechnych potwierdzają, że umowy o kredyty indeksowane czy denominowane do walut obcych zawierają nie tylko klauzule abuzywne, ale też są dotknięte nieważnością bezwzględną. Często mają postać instrumentu…
Znane są liczne publikacje, w których czołowi ekonomiści, profesorowie i finansiści dowodzą szkodliwości, jaką frankowicze zamierzają wyrządzić bankom, porządkowi społecznemu i całej gospodarce rynkowej. Nawet rektorzy pisali, że „lud za dużo nauczył się ekonomii i wchodzi w amber goldy, skoki i piramidy, angażując się w skumulowane ryzyko kredytowe i walutowe, do czego wykorzystuje banki”. To przykłady porad sponsorowanych nie łączących się zbytnio z meritum.
Od dwóch lat mamy wyrok TSUE, kilka ważnych orzeczeń SN sprzed roku, mnóstwo decyzji UOKiK, a to co zostało, mają/mogą pozałatwiać sądy powszechne. Nawet premier pisał do TSUE, że popiera,…
Dyskusja na łamach przybiera coraz bardziej merytoryczny kształt, więc z przyjemnością polecam artykuł Grażyny Śleszyńskiej na „Wyborcza.biz” 11.05.2021r. pt:„Jedni grali nieczysto, inni nadal udają naiwnych. Nie ma alternatywy dla odfrankowienia kredytów w CHF”. Autorka trafnie opisuje problemy banków związane koniecznością bilansowania aktywów i pasywów, z Cirsami, Fx słapami, itp. narzędziami . Prawda – nie da się zabezpieczyć pozycji otwartych na 30-40 lat i nikt, kto rozumie cokolwiek z ekonomii lub byłby rzetelnie poinformowany, nie wziąłby takiego kredytu, wiedząc, że zarabia w złotych”. Wszystko to prawda. Ale pytanie nie dotyczy czy wziąłby, bowiem powodów „za” było aż nadto, tylko: czy udzieliłby i skąd wziąłby owe otwarte pozycje walutowe? Cóż poczyniono, aby kredyty oferować po cenie 2-krotnie niższej od rynkowej? Wszystkie opinie ekspertów, także rektorów, o chciwości frankowiczów, chęci zrujnowania banków i gospodarki rynkowej, niesprawiedliwości społecznej itd. są niewiele warte, natomiast autorka trafnie komentuje problem od strony banków. Ale kto winny bardziej – to już sprawa subiektywna.
Cieszy fakt, że bezprecedensowa niegospodarność ze strony banków w kredytach frankowych wychodzi wreszcie na światło dzienne. Po raz kolejny w swoim artykule wziął w obronę banki ekonomista FOR, pan Marcin…
Przewodnicząca Komisji Europejskiej Szanowna Pani Ursula von der Leyen Szanowna Pani Przewodnicząca, zapewne znany jest Pani Przewodniczącej, jak i całej Komisji, problem z jakim boryka się wielu obywateli Unii…
Po wyroku TSUE Kancelarie Prawne za symboliczną opłatę będą bronić kredytobiorców przed ewentualnymi pozwami o wynagrodzenie ze strony banków Wyrok TSUE z 29 kwietnia potwierdził dotyczasową prokonsumencką linię orzeczniczą. TSUE…
Wojciech Maziarski – świetny dziennikarz, 17 kwietnia 2021 opublikował w GW artykuł „Żądania frankowiczów są trudne do uzasadnienia”. A zaczyna od pytania: kto silniejszy, zwolennicy czy oponenci? Słusznie zauważa, że siła to boczny zaułek w dyskusji, wszak w ferworze walki każdy chce wygrać, bo sąd sądem, ale …. . Autora martwi, że bankom krępują ręce spisane umowy i mimo zgromadzonych sił niewiele mogą, co wykorzystuje lobby frankowiczów , namawiając sądy do kasowania umów. A przecież TSUE nic nie nakazał, ani nie zmienił będącego w mocy prawa. Przypomniał tylko, że niektórych reguł UE należałoby przestrzegać.
Nareszcie pojawiają się artykuły na temat kuchni finansowej kredytów „frankowych”, które można traktować jako próby merytorycznego zmierzenia się z tematem. Autor ostatniego z nich, pan Marcin Zieliński z FOR zmierzał…
Wreszcie polemika w sprawie frankowiczów zeszła na bardziej merytoryczne tory. Różnice poglądów wśród ekspertów są znaczne, ale dobrze się to czyta. Jest ciekawie, ale nawet ci, co śledzą ekonomiczno – bankowe wydarzenia zachodzą w głowę: będą oddawać czy nie? Prof. Balcerowicz w swoim polemicznym wywodzie kieruje pytania do sędziów, na które po części sam odpowiada, ale nie wspomina o meritum. Ostatnio z dostępem do niektórych mediów nie jest łatwo, nawet autorytetom, ale jeśli Profesor pyta gdzie, jak, po co i czy w ogóle są w umowach klauzule abuzywne, trzeba odpowiedzieć, może ktoś opublikuje!
Zdaniem Leszka Balcerowicza biorąc kredyt „walutowy” frankowicze „zdecydowali się na dodatkowe ryzyko.” Czy jest tak, jak widzi to profesor Balcerowicz, że Polacy to naród ryzykantów i dlatego chętnie wybierali produkt niebezpieczny, świadomie narażając siebie i swoje rodziny na skutki frankowej ruletki, czy też wyobrażenia byłego prezesa NBP nie mają nic wspólnego z rzeczywistością?
