Poniżej publikujemy wniosek o sprostowanie opinii dla PAP prof. Marka Leszczyńskiego, ekonomisty z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach opublikowanej w portalu wgospodarce.pl.
Będziemy starać się docierać z informacjami do wszystkich ekonomistów jeszcze niezapoznanych z faktami.
Szanowny Panie Profesorze,
odnosząc się do opublikowanej w dniu dzisiejszym opinii w sprawie tzw. frankowiczów na portalu wgospodarce.pl chciałbym zapoznać Pana z faktami.
Z ubiegłorocznego raportu KNF “INFORMACJA w zakresie skutków projektu ustawy o sposobach przywrócenia równości stron niektórych umów kredytu i umów pożyczki Wpływ na instytucje kredytowe” wiemy, że około 40% tzw. finansowania kredytów indeksowanych do CHF i denominowanych w CHF stanowiły transakcje CIRS/FX SWAP.
Były to operacje na rynku walutowym stwarzające ze swej natury ryzyka walutowe. Jest to dodatkowe ryzyko walutowe związane bezpośrednio z zakupionym produktem finansowym, o którym klient nie był informowany. W transakcjach tych CHF było niejako przez bank “sprzedawane” w momencie zawierania przez klienta umowy, a bank w Polsce obiecał “odkupywać” walutę w przyszłości od kontrahenta CIRS/FX
SWAP.
W 2008 roku, kiedy doszło do kryzysu na rynku bankowym ryzyko to zmaterializowało się, bo transakcje nie mogły być odnawiane i musiały być domykane, co zaczęło wpływać negatywnie dla klienta na kurs walut i koszty jego kredytu, zabrakło bowiem płynności na rynku CIRS/FX SWAP. Ta konstrukcja finansowa kredytów stosowana nie tylko w Polsce, ale i w innych krajach regionu, oparta na CIRS/FX SWAP wpłynęła na ukształtowanie się długoterminowego trendu na parze walut EURCHF na rynku wrażliwym na wszelkie impulsy popytu i podaży. W krytycznym okresie, kiedy zabrakło płynności kontraktów CIRS / FX SWAP czyli w drugiej połowie 2008 roku wartość transakcji CIRS / FX SWAP w przypadku samych tylko banków w Polsce stanowiła blisko 50% wartości ówczesnych rezerw walutowych SNB.
Fakty te potwierdzone zostały w dokumencie “FX Swaps: Implications for Financial and Economic Stability” Międzynarodowego Funduszu Walutowego, którego tłumaczenie znajduje się na stronie bankowebezprawie.pl
Biorąc pod uwagę to, że klient nie był informowany o tych ryzykownych operacjach walutowych banku i że wpływały one na ryzyko walutowe ponoszone przez klienta wnoszę o korektę Pana opinii w sprawie tzw. ustawy frankowej w taki sposób, by uwzględnić w niej pełną odpowiedzialność banków za negatywne skutki umów kredytowych zawieranych z klientami, w wyniku których klienci ponieśli straty.
O tym, że pełne ustawowe odwalutowanie będzie korzystne dla gospodarki polskiej wiemy z raportu NISS. Zgodnie z publikacją NISS ubytek PKB z tytułu zaniechań legislacyjnych wobec banków udzielających kredyty pseudofrankowe, nie licząc spreadów, wynosi rocznie 21,97 mld zł co równa się stracie na poziomie 1,22% PKB. Natomiast ubytek podatkowy budżetu państwa z tego tytułu wynosi 3,85 mld zł.
Biorąc pod uwagę powyższe fakty prosimy o sprostowanie Pana opinii w sprawie ustaw dla tzw. frankowiczów.
Nasze Stowarzyszenie ma bardzo nikłe możliwości dotarcia z informacjami do wszystkich Polaków, dlatego opinia Pana Profesora, wynikająca z braku możliwości zapoznania się z nimi, nie jest dla nas zaskoczeniem. Bardzo mało Polaków ma wciąż dostęp do powyższych informacji.