Szanowny Panie Marszałku,
W związku z tym, iż na dzień jutrzejszy zwołano dodatkowe posiedzenie Sejmu, apelujemy o poddanie pod głosowanie projektu uchwały w sprawie powołania Komisji Śledczej mającej na celu zbadanie zachowania organów władzy publicznej, organów nadzoru finansowego i Narodowego Banku Polskiego, przede wszystkim w latach 2006 – 2015, w przedmiocie oceny legalności zawartych umów kredytów indeksowanych i denominowanych do obcych walut oraz zabezpieczenia sytuacji polskiego sektora bankowego przed negatywnymi skutkami wahań kursu franka szwajcarskiego względem złotówki.
Projekt uchwały[1] został złożony 3 listopada 2017 r. i do dnia dzisiejszego nie został poddany pod głosowanie. Tymczasem Parlament zwołuje nadzwyczajne posiedzenie w sprawie gospodarki odpadami.
W imieniu osób poszkodowanych przez niezgodne z prawem działania banków prosimy więc, by sprawę ludzi pokrzywdzonych przez banki potraktować z tą samą uwagą, co priorytetową dla rządu kwestię śmieci.
Afera „frankowa” w skutkach jest większa niż afera GetBack, czy AmberGold. W tych sprawach działają odpowiednie organy a w tej sprawie 26,5 tys rodzin bezprawnie pozbawionych majątku czeka na Pana decyzję.
Według informacji przekazanych w ubiegłym tygodniu przez Komisję Nadzoru Finansów w ciągu ostatnich 10 lat banki wypowiedziały umowy kredytów tzw. “walutowych” 26,5 tys. rodzinom[2]. Należy podkreślić, iż wypowiadanie umów przez banki następowało w większości z użyciem niekonstytucyjnych przepisów
o Bankowym Tytule Egzekucyjnym. W tym przypadku wystąpiła nie tylko chciwość i nielegalne działanie podmiotów rynku finansowego ale także niezgodne z konstytucją działanie wymiaru sprawiedliwości.
Należy również podkreślić, iż umowy te zawierały również klauzule niedozwolone, których stosowanie skutkowało zawyżaniem przez bank zadłużenia klienta. W przypadku rodzin zlicytowanych przez bank dług indeksowany kursem waluty obcej niejednokrotnie znacznie przekraczał wartość nieruchomości. Wskutek tego kredytobiorca “walutowy”, któremu bank wypowiadał umowę nie miał żadnych możliwości, by poprzez sprzedaż nieruchomości po cenie rynkowej “wyzerować” swój dług wobec banku. W praktyce oznaczało to życiowy dramat kredytobiorcy, który nie był w stanie wydobyć się ze spirali długu. Skutki społeczne tych procesów opisuje sporządzony na wniosek kancelarii Prezydenta „Raport o skutkach społecznych nieuczciwych instrumentów finansowych odnoszących się do walut obcych”[3]. Do skutków tych, odczuwanych przez całe społeczeństwo, należą m.in. cały czas ponoszone straty ekonomiczne szacowane przez Narodowy Instytut Studiów Strategicznych na około 22 mld złotych rocznie oraz skutki społeczne: niższa dzietność, rozwody, rozpady rodzin, pogorszenie stanu zdrowia obywateli.
Podkreślmy jeszcze raz, że całą winę za wzrost długu kredytobiorcy ponad jego możliwości spłaty ponosi sektor bankowy, który stosował w umowach nieuczciwe zapisy. Zapisy te pozwalały bankom w sposób całkowicie dowolny kształtować kurs spłaty. Bank także w sposób sprzeczny z umową ubezpieczał swoje ryzyko walutowe kontraktami na rynku walutowym, zamiast finansować się zakupem walut, na co przeznaczony był zgodnie z umową płacony przez klientów spread od kupna/sprzedaży walut. Zamiast zakupu walut bank podpisywał umowy CIRS/FX SWAP z instytucjami finansowymi zajmującymi się profesjonalnie spekulacjami na walutach, o czym kredytobiorca nie był informowany.
Obradująca w ostatnich latach Komisja Sejmowa zarówno w okresie, kiedy jej przewodniczącym był pan poseł Jacek Sasin, jak i obecnie, kiedy jej przewodniczącym jest pan poseł Tadeusz Cymański nie miała dostępu do przekazanych w tym miesiącu danych o rzeczywistej liczbie pokrzywdzonych. Zarówno posłowie jak i opinia publiczna zostali wprowadzeni w błąd nieprawdziwymi informacjami przekazywanymi przez instytucje powiązane z bankami oraz osoby prowadzące lobbing na rzecz korporacji finansowych. Stowarzyszenie Stop Bankowemu Bezprawiu wielokrotnie zwracało uwagę na nieprawdziwe statystyki przedstawiane zarówno przez Spółkę Akcyjną Biuro Informacji Kredytowej, jak i przez Związek Banków Polskich, dotyczące rzeczywistej liczby pokrzywdzonych przez działania banków. W ostatnim raporcie z czerwca br KNF przedstawiał informację, iż w okresie 2015-2017 łącznie wypowiedziano 7,6 tys. umów. Tymczasem ZBP za podobny okres (bez ostatniego kwartału 2017 r.) wykazuje liczbę 1,4 tys. (informacja prasowa ZBP[4]).
Mając na uwadze powyższe apelujemy o szybkie poddanie pod głosowanie ww projektu uchwały.
Z wyrazami szacunku
Prezes
Arkadiusz Szcześniak
[1]. http://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/Projekty/8-021-335-2017/$file/8-021-335-2017.pdf
[2]. Interpelacja nr 21295 w sprawie wypowiadanych przez banki umów dotyczących kredytów mieszkaniowych odnoszących się do walut obcych (kredytów indeksowanych, denominowanych, waloryzowanych) http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/interpelacja.xsp?typ=INT&nr=21295
[3]. Raport Kancelarii Prezydenta o skutkach społecznych nieuczciwych instrumentów finansowych odnoszących się do walut obcych https://www.bankowebezprawie.pl/skutki-spoleczne-kancelaria-prezydenta/
[4]. Strona Związku Banków Polskich – https://zbp.pl/wydarzenia/archiwum/konferencje-prasowe/2018/styczen/raport-netb-nk-liczba-umow-bankowosci-internetowej-przekroczyla-35-mln