Sankcja darmowego kredytu umożliwia konsumentowi zwrot pożyczonej sumy bez ponoszenia dodatkowych opłat, jeżeli instytucja finansowa, taka jak bank czy firma pożyczkowa, naruszyła prawa konsumenta określone w ustawie. To oznacza, że w przypadku wykrycia naruszenia przez kredytodawcę, konsument może oddać jedynie pożyczoną kwotę, bez dodatkowych odsetek i opłat. Celem tej sankcji jest ochrona konsumentów oraz motywowanie instytucji finansowych i banków do przestrzegania przepisów.
Ważne elementy, które muszą być jasno wskazane w umowie kredytu/pożyczki, to między innymi rodzaj kredytu, data i sposób przyznania, pełny koszt, oprocentowanie, zasady i okres obowiązywania, a także procedury zmiany oprocentowania. Dodatkowo, instytucja finansowa jest odpowiedzialna za błędy w umowie, takie jak nieprawidłowe określenie Rzeczywistej Rocznej Stopy Oprocentowania (RRSO) czy błędnie naliczone odsetki i koszty. Zaniedbanie kredytodawcy może skutkować sankcją darmowego kredytu, co oznacza utratę przychodów z udzielonego kredytu.
Kluczowe informacje o sankcji darmowego kredytu to:
- Dostępna dla konsumentów, którzy zawarli umowę kredytu lub pożyczki na sumę nie wyższą niż 255 550 zł.
- Możliwość skorzystania z tej opcji najpóźniej rok po wykonaniu umowy, tj. spłaceniu kredytu.
- Konieczność złożenia pisemnego oświadczenia o skorzystaniu z tej sankcji kredytodawcy.
Sankcję darmowego kredytu można stosować w określonych sytuacjach, takich jak:
- Zawarcie umowy bez odpowiedniej formy dokumentowej,
- Brak lub błędne określenie w umowie kluczowych warunków kredytu,
- Nieprawidłowe określenie całkowitego kosztu kredytu, oprocentowania, terminów wypłaty, rodzaju kredytu, okresu spłaty,
- Zaniżenie RRSO,
- Zastrzeganie opłat za zwłokę w spłacie na poziomie wyższym niż maksymalne odsetki za opóźnienie określone w Kodeksie Cywilnym,
- Przewidywanie kosztów pozaodsetkowych wyższych niż maksymalne dopuszczalne.
Podstawy prawne sankcji darmowego kredytu początkowo były określone w art. 15 Ustawy o kredycie konsumenckim z 2001 roku, a następnie zmodyfikowane w art. 45 tej ustawy z 2011 roku. Zmiany te były odpowiedzią na wymogi Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z 2008 roku. Zgodnie z art. 45, w przypadku naruszenia praw konsumenta przez kredytodawcę, konsument ma prawo zwrócić kredyt bez odsetek i dodatkowych kosztów po złożeniu pisemnego oświadczenia, zgodnie z warunkami umowy.
WAŻNE!
Nie wszystkie umowy kredytów konsumenckich kwalifikują się do postępowania sądowego. Należy je indywidualnie przeanalizować i skonsultować z prawnikiem.
Autor: Justyna Opoka
—
Jeżeli chcą Państwo dokonać analizy prawnej swojej umowy pod kątem SKD, zapraszamy do kontaktu: [email protected] lub +48 787 008 806
