Andrzej Nogal: Politycy nie uciekną od odpowiedzialności za kredyty frankowe
Fragment artykułu, opublikowanego na stronie www.lex.pl:
Politycy PO z wielkim zapadłem pouczają frankowych kredytobiorców, jacy to byli nieodpowiedzialni oraz, że państwo im pomagać nie będzie. Ci Katonowie zachowują się jakby o kredytach frankowych dopiero się dowiedzieli, a władzę nad krajem i odpowiedzialność za współobywateli przyjęli wczoraj – pisze adw. Andrzej Nogal.
Szaleństwo kredytów frankowych osiągnęło swoje apogeum w Polsce w 2007/2008r. Tymczasem PO współrządzi Polską od wyborów w 2007r., a i wcześniej była główną siłą opozycyjną. Od tego więc czasu ponosi odpowiedzialność za to, co się w Polsce dzieje. Czołowi politycy PO, rzec by można, od zawsze byli obecni w polskiej polityce i powinni znać od podszewki wszystkie niuanse polityki gospodarczej. Dlaczego więc nic nie zrobili, aby zapobiec zamianie kredytobiorców hipotecznych w graczy w kasynie, albo i w okresie późniejszym rozwiązać problem kredytów frankowych?
Bo nie wiedzieli, nie spodziewali się? Kiepskie tłumaczenie, skoro obecnie rząd stawia setkom tysięcy frankowiczów zarzut, że powinni byli przewidzieć 100% skok kursu franka. Od rządzących zaś możemy chyba wymagać więcej, a w szczególności wiedzy jak kończyły się przygody z frankiem w innych krajach. Dopiero teraz media donoszą, że Europa Wschodnia nie była tu pierwsza. Wcześniej w latach 60-tych sparzyli się na kredytach frankowych Amerykanie, w latach 80-tych Australijczycy i Włosi. Za każdym razem mechanizm był podobny.
W szybko rozwijającym się kraju podwyższano stopy procentowe, aby obniżyć inflację, z reguły sporo powyżej stóp szwajcarskich. Sprzyjało to aprecjacji lokalnej waluty, co wynikało z napływu kapitału zagranicznego, zwabionego wysokimi stopami procentowymi i rozwojem gospodarczym. Z tej przyczyny bankowcom było bardzo łatwo skusić masowego odbiorcę na kredyty we franku. W pewnym jednak momencie następowało spowolnienie wzrostu gospodarczego. Bank centralny obniżał więc stopy procentowe, kapitał odpływał, co automatycznie powodowało gwałtowny spadek kursu danej waluty względem franka szwajcarskiego. W efekcie frankowi kredytobiorcy byli winni bankom znacznie więcej niż pożyczyli.
Schemat ten jest omawiany od bardzo dawna w zachodnich podręcznikach bankowości. Dlaczego więc rząd i KNF nic nie zrobiły aby zapobiec frankowej pułapce? Czyżby nie czytały podręczników i nie wiedziały jak to się skończy? Czy też chciały napędzić frankowych niewolników bankom? […]
Rok temu, 20 II 2014r., podczas debaty w senacie o położeniu kredytobiorców frankowych strona rządowa mówiła o ok. 44 mld strat banków z powodu przewalutowania po kursie z dnia zaciągnięcia, opierając się na informacjach banków. Obecnie padały liczby od 20 do 50 mld. Zauważ czytelniku, że minął rok, a rządzący nie są w stanie podać precyzyjnych kosztów takiego przewalutowania, ani też nie chcą ujawnić pełnego i wiarygodnego sposobu obliczania strat. Nie wiadomo nawet, czy to byłaby rzeczywista strata, czy też raczej utrata spodziewanych zysków z golenia frankowiczów. Zresztą, najniższa z tych kwot 20 mld wydaje się spora, ale to tylko 30.000 zł na przeciętnego frankowicza (kredytów tych jest ok. 650.000). Zaś górna granica mniemanej straty 50 mld jest znacznie mniejsza od zysków banków w latach 2008-14, które wyniosły łącznie mniej więcej 100 mld zł. Spora część tych zysków pochodzi z frankowiczów. Jaka – rząd do tej pory nie chce bądź nie może ustalić. […]
Cały artykuł dostępny na www.lex.pl: Politycy nie uciekną od odpowiedzialności za kredyty frankowe
Moim zdaniem w naszej wspólnej walce z banksterami powinniśmy poza już opisywanymi wcześniej działaniami podjąć się zidentyfikowania i ujawnienia personaliów autorów przekrętu frankowego w naszym kraju poprzez :
zebranie i opublikowanie listy prezesów banków (16banków x 4osoby) z uwzględnieniem rotacji stanowisk np były prezes Millenium jest obecnie prezesem Banku Pocztowego ,a były prezes BRE jest obecnie prezesem Poczty Polskiej.Ci państwo tworzą kastę nietykalnych na karuzeli stanowisk w sektorze bankowym i chowających się za plecami Związku Banków Polskich reprezentowanym przez Panów Bańkę i Pietraszkiewicza a krytych przez UOKIK i KNF .Oni unikają jawności . Ujawnijmy tą wesołą gromadkę 200 nazwisk.Ich odpowiedzialność procesową określa art.286 KK
zebranie i opublikowanie listy posłów i senatorów głosujących przeciwko naszej propozycji ustawowego rozwiązania problemu frankowego , tak aby nikt z nas omyłkowo nie zagłosował na nich w jesiennych wyborach. Nie pomijajmy ich nazwisk i klubów poselskich także w kampanii wyborczej , bez względu na ich proweniencję polityczną .
Moim zdaniem tylko presja społeczna może zniechęcić złodzieja do dokonywania dalszych kradzieży . Ujawniony kieszonkowiec z reguły zmienia rewir działania.
Piszcie na mój adres lub [email protected].
NIE MOŻNA NA TO POZWOLIĆ