Pod artykułem Ireneusza Łazarskiego “Obligatariusze Getin Noble Banku – składajcie pozwy przeciw Noble Securities” zamieściliśmy sprostowanie dostarczone przez pełnomocników Noble Securities. Poniżej publikujemy odpowiedź autora, który odnosi się do zarzutów ze strony kancelarii działającej w imieniu Noble Securities.
W odpowiedzi na pismo z dnia 3.02.2023r. skierowane do Prezesa Stowarzyszenia „Stop Bankowemu Bezprawiu, przez pełnomocnika firmy Noble Securities S.A. w Warszawie, jako autor zamieszczonego tam artykułu informuję.
Po pierwsze – artykuł nie stanowi oskarżenia p-ko Noble Securities SA., jest materiałem informacyjnym dla poszkodowanych obligatariuszy – konsumentów, którzy w wyniku umorzenia obligacji emitenta – spółki matki wobec Noble Securities SA decyzją Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia 29.09.2022r nr DPR.720.6.2021.256, utracili swoje oszczędności, że istnieje możliwość dochodzenia naprawienia szkody od sprzedającego tj. od Domu Maklerskiego Noble Securities SA, która jest całkowicie podległa emitentowi – Getin Noble Bank SA, często pośredniczącym w sprzedaży obligacji. Wielu z poszkodowanych do dziś pozostaje w przekonaniu, że umowę nabycia obligacji zawarli z Getin Noble Bank SA (bo tam umowy były podpisywane), a nie z jakimś domem maklerskim, a podpisane przy tej okazji dodatkowe dokumenty, to jakieś „wymogi formalne banku”- tak rzekomo im tłumaczono.
Nie ulega wątpliwości, że przepisy Kodeksu cywilnego w szczególny sposób traktują konsumentów, przyznając im większą ochronę niż innym uczestnikom obrotu prawnego. Jeszcze dalej idą przepisy ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Art. 24. Tej ustawy stanowi, że ciężar dowodu spełnienia obowiązków informacyjnych określonych wobec konsumentów spoczywa na przedsiębiorcy. Jeśli więc Noble Securities wypełnił te obowiązki, to powinien je z łatwością wykazać, bo tak nakazuje prawo. Ponadto wiele przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów reguluje zasady i tryb przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję, praktykom naruszającym zbiorowe interesy konsumentów oraz stosowaniu niedozwolonych postanowień wzorców umów, a także przeciwdziałania
antykonkurencyjnym koncentracjom przedsiębiorców i ich związków, jeżeli te praktyki, stosowanie niedozwolonych postanowień lub koncentracje wywołują lub mogą wywoływać skutki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podkreślenia wymaga fakt, że odpowiedzialność domów maklerskich wobec swoich klientów jest znacznie dalej idąca, niż określona przepisami kodeksu cywilnego, czy też w ustawach o prawach konsumenta oraz o ochronie konkurencji i konsumentów.
Już w 2006 roku Komisja Papierów Wartościowych i Giełd opublikowała dokument pt: Klient Domu Maklerskiego – prawa i obowiązki, dostępny na oficjalnej stronie KNF https://www.knf.gov.pl/knf/pl/komponenty/img/dm_tekst_2521.pdf.
Ponadto, w styczniu 2009 zaimplementowano do prawa polskiego Dyrektywę MIFID , której celem jest m.in. ochrona klientów – inwestorów (Dyrektywa 2004/39/WE). U jej podstaw leży założenie, że firmy inwestycyjne zobowiązane są działać uczciwie, sprawiedliwie i profesjonalnie, zgodnie z najlepiej pojętymi interesami klientów, przekazywać informacje klientom w sposób rzetelny, niebudzący wątpliwości i niewprowadzający w błąd. Postulat działania uczciwego, sprawiedliwego i profesjonalnego jest realizowany przez dokładnie zdefiniowane obowiązki przedsiębiorstwa zarówno w dyrektywie 2004/39/WE, jak i w dyrektywie 2006/73/WE. Obowiązki są wymienione w art. 19 ust. 2−8 2004/39/WE. Dyrektywa MiFID wprowadza zasady klasyfikacji klientów na trzy kategorie: klienci detaliczni, profesjonalni i uprawnieni kontrahenci. Ocenianie wiedzy i doświadczenia klientów ma na celu stwierdzenie, czy mają odpowiednie przygotowanie do zawierania transakcji na danym instrumencie. Największym zakresem ochrony wg MiFID objęci są klienci detaliczni. Do kategorii tej zalicza się głownie klientów konsumentów (klientów indywidualnych). Wskazuje się tam, że informacje przekazywane przez firmę inwestycyjną nie mogą podkreślać korzyści bez wskazania potencjalnych zagrożeń, mają być przedstawione w sposób zrozumiały dla przeciętnego przedstawiciela grupy, do której są adresowane, nie powinny ukrywać, umniejszać żadnych istotnych elementów.
Informacje przekazywane przez przedsiębiorstwa inwestycyjne klientowi muszą dotyczyć: firmy inwestycyjnej i świadczonych przez nią usług, szczegółowego wyjaśnienia charakteru instrumentu finansowego i opisu ryzyka, jakie się z nim wiąże, a także wszelkich kosztów z tym związanych .
W kontekście asymetrii informacyjnej dot. rynków finansowych, należy zwrócić uwagę na przepisy, które nakładają na firmę inwestycyjną powinność oceny, czy proponowany instrument jest odpowiedni dla klienta oraz czy poinformowano go o naturze instrumentu i ryzykach z nim związanych, czy dana usługa inwestycyjna lub instrumenty finansowe mają adekwatny charakter dla klienta (art. 19 ust. 4−6 dyrektywy 2004/39/WE, art. 35−38 dyrektywy 2006/73). MiFID nakłada konieczność dokonania oceny odpowiedniości w przypadku świadczenia usług doradztwa inwestycyjnego. Firma inwestycyjna powinna uzyskać od klienta informacje, które pozwolą ocenić, czy transakcja spełnia cele inwestycyjne klienta, klient rozumie i jest w stanie ponieść ryzyko finansowe związane z transakcją. Przepisy te zobowiązują firmę inwestycyjną do podjęcia działań w celu uzyskania wiadomości na temat klienta, tak aby ustalić istotne elementy jego indywidualnej sytuacji pod kątem inwestycji na rynku instrumentów finansowych. Na podstawie pozyskanych wiadomości firma inwestycyjna musi dostosować do specyfiki klienta sposób wykonania zleconej usługi inwestycyjnej, zwiększając − w interesie klienta − efektywność ekonomiczną takiej usługi. Niepodanie informacji przez klienta powoduje, że przedsiębiorstwo inwestycyjne nie może zalecać usług klientowi. Ocenie powinna podlegać możliwość prawidłowej oceny ryzyka i oferowanych produktów i usług inwestycyjnych.
Przejawem ochrony inwestora jest także obowiązek najlepszego wykonania odnoszący się do wszystkich rodzajów instrumentów finansowych, który określa art. 21 dyrektywy 2004/39/WE z dalszymi uściśleniami w dyrektywie 2006/73/WE. Przedsiębiorstwa inwestycyjne mają obowiązek ustanowienia i realizowania odpowiedniej polityki realizacji zleceń, w ogólności w odniesieniu do każdego rodzaju instrumentu. Przedsiębiorstwo inwestycyjne powinno poinformować klienta o polityce realizacji zlecenia i uzyskać zgodę na jej realizację. W następstwie tego przedsiębiorstwo musi być w stanie udowodnić klientowi, że zlecenia były realizowane zgodnie z przedstawioną i zaakceptowaną polityką.
Warunkiem skutecznej ochrony klientów usług maklerskich byłaby powszechna znajomość praw i obowiązków firm inwestycyjnych nałożonych na nie przez prawo. Jak wiemy – w przypadku klientów – konsumentów, zawierających po raz pierwszy umowy z biurem maklerskim, tak nie jest. Występuje w tym zakresie ogromna asymetria informacji między klientem a firmą inwestycyjną. W odniesieniu do praktyk rynkowych przewidziano nawet odwrócony ciężar dowodu – w razie wniesienia przez konsumenta powództwa o zaniechanie praktyki rynkowej wprowadzającej w błąd, przedsiębiorca powinien udowodnić, że stosowana przez niego praktyka nie wprowadza w błąd.
Odwrócenie ciężaru dowodu na przedsiębiorcę ma miejsce wówczas, gdy z roszczeniem występuje konsument. Świadczący usługi w ramach działalności maklerskiej(w tym banki), mają w tym względzie wiele obowiązków informacyjnych. Zasadą jest, że informacje przekazane klientom przed zwarciem umowy powinny znaleźć odzwierciedlenie w umowie o świadczenie usługi maklerskiej. Firma inwestycyjna powinna zadbać o dowód potwierdzający wywiązanie się z nałożonego na nią obowiązku informacyjnego. Wywiązując się z obowiązków informacyjnych, musi dostosować sposób przekazywania informacji do ogólnego poziomu wiedzy klienta, różnicując zakres przekazywanych informacji w zależności od jego klasyfikacji jako klienta detalicznego czy profesjonalnego.
Dla zapewnienia skutecznej ochrony klienta istotne jest więc prowadzenie polityki informacyjnej dotyczącej obowiązków informacyjnych, obejmującej zakres obowiązujących przepisów i sankcje wiążące się z ich nieprzestrzeganiem. Chodzi o ich rzeczywiste stosowanie, a nie jedynie zachowanie wymogów formalnych. Dostęp do istotnych informacji, czyli transparentność informacyjna, jest fundamentalną zasadą obowiązującą na rynku kapitałowym, gwarantującą jego prawidłowe funkcjonowanie w relacjach z klientem, gdzie klient detaliczny jest chroniony w sposób szczególny. Klient detaliczny potrzebuje od firmy inwestycyjnej pomocy, aby móc zdefiniować swoje oczekiwania, uzyskać właściwe rekomendacje oraz podjąć efektywne decyzje, potrzebuje, aby firma inwestycyjna nie tylko podzieliła się z nim już posiadanymi wiadomościami, ale także uzyskała dane na temat jego indywidualnej sytuacji, oczekiwań i preferencji, aby na podstawie takich danych dostosowała się do specyfiki klienta. Klienci mają do tego prawo, a firmy inwestycyjne winny te prawa im zapewnić. Chodzi głównie o prawa konsumentów do uzyskania informacji o przedmiocie i warunkach świadczenia usługi finansowej, w tym także usługi maklerskiej. Są one podstawą do oceny sytuacji rynkowej i tym samym swobodnego podjęcia decyzji – to jedno z zasadniczych praw klienta. Jest także wyrazem kształtowanego przez unijne ustawodawstwo modelu ochrony konsumenta. Spółki publiczne, a do takich zalicza się także Noble Securities, są zobowiązane przekazywać do publicznej wiadomości informacje dotyczące emitentów. Konsument ma prawo do kompletnej i jednoznacznej informacji w sprawach mających istotne znaczenie dla zabezpieczenia jego interesu prawnego w sytuacji gdy na rynku jest wiele ofert, które nie zawsze posługują się prawdziwymi i pełnymi informacjami, a niekiedy wprowadzają w błąd lub w sposób ukryty godzą w indywidualny albo zbiorowy interes konsumentów.
Ochrona klienta wymaga, aby obowiązki informacyjne firmy inwestycyjnej były precyzowane jasno i przejrzyście. Tylko wtedy umożliwiają one konsumentom sprawowanie kontroli nad tym, czy firmy inwestycyjne należycie je wykonują. Nakaz przejrzystości oznacza w każdym przypadku konieczność udostępnienia informacji i sformułowania ich w sposób zrozumiały oraz w przejrzystej i czytelnej formie.
Gdyby wymogi MIFID zaimplementowane do prawa polskiego już w 2009 roku okazały się nieprzekonujące, podkreślam, że regulacje w sprawie obrotu instrumentami finansowymi zostały dalej zaostrzone, wprowadzeniem tzw. MiFID II. Jest to Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE. MiFIR to Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012..
Jeśli Noble Securities S.A. ma nadal wątpliwości co do treści przedmiotowej publikacji, polecam tekst opublikowany już w dniu 10.10.2022r na portalu https://kancelariakhm.pl/2022/10/10/sytuacja-osob-poszkodowanych-przez-getin-noble-bank-w-zwiazku-z-umorzeniem-obligacji/, znajdziemy tam następującą informację (cytat)
„Decyzja Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG) z 29 września 2022 r. w przedmiocie wszczęcia przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku S.A. pociągnęła za sobą przykre konsekwencje dla posiadaczy obligacji tego banku.
Od chwili jej ogłoszenia kontaktują się z nami poszkodowani obligatariusze, pytając, co z obligacjami Getin Banku, a konkretnie, jakie kroki prawne można podjąć w związku z umorzeniem tych obligacji. Klienci wskazują najczęściej, że obligacje te miały stanowić dla nich poduszkę finansową, były to oszczędności ich życia, traktowali obligacje jako zabezpieczenie na emeryturę. Przy przedstawianym nam przez Klientów opisie okoliczności rekomendowania tych instrumentów finansowych przez pracowników banku pojawiają się podobne scenariusze. Najczęściej wynika z nich, że instrument ten był zupełnie niedostosowany do potrzeb Klientów, a sama inicjatywa jego nabycia wychodziła od pracownika banku (doradcy klienta z ramienia Noble Securities S.A.,) który prezentował klientom te instrumenty w samych superlatywach, wskazując, że obligacje Getin Banku są bezpieczne. Motywowali do nabycia tych obligacji informując, że stanowią one produkt trudno dostępny, na którego nabycie jest wielu chętnych, oferowali je jako bezpieczną alternatywę dla lokaty bankowej. Te i inne okoliczności prowadzą do wniosku, że mogło dochodzić w tych przypadkach do tzw. missellingu, polegającego na proponowaniu konsumentom nieodpowiednich dla nich usług finansowych. Klienci podejmowali bowiem ostateczną decyzję o nabyciu obligacji pod wpływem informacji dostarczanych im przez pracownika banku. Co więcej, sami nabywający obligacje, byli najczęściej osobami nie mającymi doświadczenia inwestycyjnego, posiadającymi niewielką wiedzę finansową także w zakresie ewentualnych ryzyk związanych z nabyciem takich obligacji.
W jednym z ostatnich wpisów na blogu, wyjaśnialiśmy, że poszkodowani przez Getin Noble Bank S.A., co prawda nabywali te instrumenty bezpośrednio w samej placówce tego banku, jednak z formalnego punktu widzenia dokonywali zapisu na obligacje w podmiocie powiązanym z tym bankiem tj. domem maklerskim Noble Securities S.A, istnieje możliwość kierowania roszczeń właśnie do tego domu maklerskiego, jako odrębnego od banku podmiotu, który nie jest objęty przymusową restrukturyzacją. Getin Noble Banku S.A. działał bowiem jako agent Noble Securities S.A. i zgodnie z przepisami również odpowiada za te zobowiązania. Można wobec tego kierować przeciw domowi maklerskiemu roszczenia, czyli mówiąc wprost, pozwać Noble Securities S.A., aby odzyskać utracone na skutek umorzenia obligacji pieniądze. Wydaje się, że czas wszczęcia procesu może mieć tu doniosłe znaczenie, trudno bowiem przewidzieć jaka będzie sytuacja finansowa tego podmiotu za kilka lat. W przypadku gdyby kondycja tego podmiotu ulegała pogorszeniu, wygranymi będą Ci, którzy uzyskają już do tego czasu prawomocny wyrok umożliwiający egzekucję.
Okolicznością na którą warto wskazać osobom, które zastanawiają się nad wszczęciem ewentualnego procesu przeciwko Noble Securities S.A., jest ta, że przez okres trwania procesu, naliczać się będą odsetki za opóźnienie od kwoty dochodzonej roszczeniem, które na ten moment wynoszą ponad 12% w skali roku, a w przypadku prawomocnie wygranej sprawy, odsetki te zostaną zasądzone przez Sąd od pozwanego podmiotu rynku finansowego. Przy założeniu, że wartość środków zainwestowanych w obligacje najczęściej waha się w granicach kilkudziesięciu a często nawet kilkuset tysięcy złotych i przy założeniu, że proces będzie się toczył przez kilka lat, daje to możliwość uzyskania dla Klienta sporej kwoty z tego tytułu, co często biorą pod uwagę osoby które kalkulują koszty związane z wszczęciem postępowania sądowego”.
Ponadto, na stronie https://www.prawo.pl/biznes/obligacje-getin-noble-banku-czy-posiadacze-maja-szanse-odzyskac,517670.html, polecam treść zamieszczoną już 4.10.2022r., pt:”Restrukturyzacja Getin Noble Banku to także problem posiadaczy umorzonych akcji i obligacji” zawartą w części: „Stroną bank czy sprzedawca obligacji?” (cyt): „Warto jednak zwrócić uwagę na okoliczności związane z dystrybucją obligacji Getin Noble Banku. O ile poszkodowani nabywali te instrumenty z reguły bezpośrednio w samej placówce tego banku, to z formalnego punktu widzenia zapisu na obligacje dokonywali w podmiocie powiązanym z tym bankiem tj. domem maklerskim będącym firmą inwestycyjną w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – Noble Securities S.A. To odrębna osoba prawna od samego banku. Getin Noble Bank działał tutaj tylko jako agent firmy inwestycyjnej. Zgodnie z art. 79 ust. 5 zd. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi: za szkodę wyrządzoną przez agenta firmy inwestycyjnej w związku z wykonywaniem czynności w imieniu i na rachunek firmy inwestycyjnej odpowiada solidarnie ta firma inwestycyjna i agent, który wyrządził szkodę. Innymi słowy, za niewłaściwe postępowanie związane z dystrybucją obligacji Getin Noble Banku przez pracowników tego banku odpowiada również odrębny od niego podmiot – firma inwestycyjna. Takie uregulowanie sprawia, że poszkodowani obligatariusze mają możliwość kierowania ewentualnych roszczeń wobec domu maklerskiego, który za pośrednictwem GNB oferował te instrumenty finansowe. Odpowiadając zatem na postawione w tytule tego artykułu pytanie, posiadacze umorzonych obligacji Getin Noble Banku, którzy czują się poszkodowani działalnością tego banku w procesie dystrybucji tych papierów wartościowych, mają szansę odzyskać utracone środki, kierując swoje roszczenia bezpośrednio do firmy inwestycyjnej, która ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez Getin Noble Bank działający jako agent firmy inwestycyjnej”.
Dalej, na stronie https://khg.pl/pozew-przeciwko-velobank-s-a-misselling-obligacji-getin-noble-bank-s-a/ znajdziemy informację na temat misselingu obligacji Getin Noble Bank, których dystrybucją zajmował się podmiot zależny od tego banku – Noble Securities S.A.
Gdyby Noble Securities miał wątpliwości co do faktów związanych z oferowaniem obligacji Getin Noble Banku, polecam publikację z dnia 22.10.2022r pt: “Straciliśmy wszystko, pieniądze wyparowały”: https://tvn24.pl/biznes/pieniadze/getin-noble-bank-przymusowa-restrukturyzacja-wlasciciele-akcji-i-obligacji-stracilismy-wszystko-pieniadze-wyparowaly-6174616,
Polecam też publikację z 4.10.2022r na https://subiektywnieofinansach.pl/obligacje-gnb-wyparowaly-da-sie-odzyskac-pieniadze-od-kogo/ pt:
„Obligacje GNB umorzone. Co mają zrobić ich klienci? Kogo winić?”, w której znajdziemy stwierdzenie: (cyt:)
„ No to kto jest teraz chętny do egzekwowania wymogów MIFID? Które biura maklerskie i doradcy inwestycyjni wyłożą na stół papiery klientów, którym wcisnęli obligacje GNB i pokażą – „o, ten to się nie nadawał do takich inwestycji, sorry, już oddajemy pieniądze”? I drugi cytat: „KNF, UOKiK i prokuratura powinny teraz wziąć się szybko do roboty. Rozpatrywać sprawy tych, którzy stracili pieniądze na obligacjach. Powołać jakieś zespoły, które sprawdzą, kiedy doszło do misselingu, a kiedy do oszustwa. A jak doszło, to niech tych wszystkich sprzedawców, pośredników, dyrektorów, prezesów i… Sami-Wiecie-Kogo oskubią do ostatniej koszuli, żeby oddać kasę oszukanym i naciągniętym na „lokatę rentierską” konsumentom”.
Gdyby DM Noble Securities nie wystarczyły powyższe informacje – polecam też publikację 4 sty 2022 https://www.facebook.com/FPF-Forum-Prawników-Finansowych, gdzie znajdziemy informację, że w sprawie o sygn. akt XII C 2385/21 przeciwko Noble Securities S.A.. Sąd wydał zarządzenie o doręczeniu odpisu pozwu pozwanemu, co oznacza, iż Sąd przychylił się do wniosku powodów o dochodzenie roszczenia od Noble Securities S.A. Są to pierwsze decyzje sądów, a wszystko na to wskazuje, że będzie ich więcej.
Nie bez znaczenia jest fakt, iż z centralnej Informacji KRS dotyczącej Noble Securities S.A. , pod numerem KRS 0000018651 według stanu na dzień 11.02.2023r. w rubryce 7 widnieje zapis: dane jedynego akcjonariusza: Getin Noble Bank SA z kapitałem akcyjnym 3.494.747 zł.
Nie ulega więc żadnej wątpliwości, że spółki Getin Noble Bank SA oraz Noble Securities są ze sobą blisko powiązane; Noble Securities jest spółką całkowicie zależną od Getin Noble Bank SA. Taka informacja nie pojawiała się w dokumentach, które oferowano potencjalnym nabywcom obligacji do podpisu. Ponadto, „Znikniecie z polskiej mapy bankowej Getin Noble Banku nie będzie miało wpływu na działalność należącego do niego domu maklerskiego Noble Securities – zapewnia KNF. Taką informację znajdziemy na stronie https://www.parkiet.com/biura-maklerskie/art37152461-noble-securities-kontynuuje-dzialalnosc.”
Powstaje zatem pytanie: czy przytoczone powyżej fragmenty publikacji naruszają interesy Noble Securities? Zapewne tak, bo idą dalej niż publikacja pomieszczona na portalu www.bankowebezprawie.pl. Ale wnioski z wszystkich tych publikacji wypływają takie, że to właśnie Noble Securities SA, prowadząc dystrybucję/sprzedaż obligacji swojej spółki – matki nie wykonał wszystkich nałożonych na niej obowiązków, czym mógł przyczynić się do powstania szkody swoich klientów. O tym, czy i w jakim stopniu tak było rozstrzygną sądu, natomiast celem publikacji było uświadomienie takiej możliwości, bowiem jak dotąd wszystkie złożone wobec BFG skargi, czy też odwołania zostały rozpatrzone negatywnie.
Publikując w dniu 5.10.2022r komunikat o umorzeniu obligacji Getin Noble Banku, Noble Securities ani słowem nie wspomina, że bank ten jest jedynym akcjonariuszem Domu Maklerskiego Noble Securities S.A., czyli DM Noble Securities jest od Getin Noble Bank SA spółką całkowicie zależną. Informacja ta jest ogromnie istotna z punktu widzenia obligatariuszy – konsumentów. Także ważna jest informacja o tym, że proponując przedmiotowe obligacje klientom detalicznym, Noble Securities SA ani słowem nie wspomniał o sytuacji finansowej emitenta, która już w owym czasie nie była pozytywna i z każdym rokiem ulegała pogorszeniu.
Powoływanie się autorów pisma jakoby żaden organ państwowy nie stwierdził jak dotąd, aby Noble Securities lub Getin Noble Bank SA dokonał naruszeń przepisów nie są w tym przypadku adekwatne. Możliwe, że nie stwierdził, ale głównie dlatego, że nikt się tym do tej pory nie zajmował. Konflikt zaistniał niedawno, klienci domów maklerskich ponieśli straty, więc mają prawo dochodzić swoich praw – jeśli nie od upadłego emitenta, to od dystrybutora tychże obligacji, a takie decyzje sądów już się pojawiają. To tam Noble Securities SA będzie mógł wykazać, czy jako sprzedający obligacje, wypełnił obowiązujące ją w tej sytuacji wymogi prawne. Nie może więc sugerować jakoby, miał pozostawać poza zainteresowaniem nabywców obligacji w sporach o odszkodowania za poniesione szkody.
Edukację w zakresie rynków finansowych zdobywałem w USA, więc sprawa ta od lat stanowi przedmiot mojego zainteresowania. Publikuję na ten temat artykuły, więc czytelnicy zwracają się do mnie z pytaniami – co w obliczu umorzenia ich obligacji mają zrobić. To przeważnie klienci Getin Noble Banku- emeryci albo renciści, korzystający od lat z usług tegoż banku, którzy posiadali lokaty bankowe stanowiące często jedyne ich oszczędności. Szczególnie interesujący jest fakt, że to właśnie tym klientom proponowano zamianę lokat terminowych na obligacje, jako lepiej oprocentowane a przede wszystkim bezpieczne. Taka zamiana w sytuacji niekorzystnych wyników finansowych banku emitenta musi budzić wątpliwości oraz pytania: jeśli zamiana taka miała być korzystna dla klienta banku, to na czym miałaby polegać korzyść banku w sytuacji, gdy stan finansów banku jest dobry? Transakcja taka nie przysparza bowiem bankowi aktywów, natomiast istotnie zwiększa koszty jego zobowiązań, ale co najważniejsze – zmienia podstawę prawną ulokowanych przez klienta oszczędności na bardziej ryzykowną, tzn. taką, przy których ulokowanych kwot można nie oddać. Można więc uznać za zasadne, jeśli Noble Securities, czy też sam Getin Noble Bank podjęli się dystrybucji wyemitowanych obligacji nowym klientom, ale uzasadnić ekonomicznie, dlaczego dokonywano konwersji lokat Getin Noble Banku na obligacje, nie będzie łatwo. A działo się to często w siedzibie Getin Noble Banku, gdzie obsługiwał ich pracownik banku, nie zawsze przedstawiający się, że działa w imieniu innego podmiotu niż bank. A ponieważ, jak informują poszkodowani, procedury zamiany lokaty bankowej na obligacje trwały nie dłużej niż godzinę, jest mało prawdopodobne, aby Getin Noble Bank SA, działając jako agent Noble Securities, był w stanie dochować wszystkich procedur obowiązujących dom maklerski w przypadku zawierania umowy o usługi maklerskie i brokerskie z klientami detalicznymi. Jest tam zbyt wiele obowiązków materialnych i formalnych do wykonania by wszystkie wymogi dało się skompletować w tak krótkim czasie.
Powyżej przedstawiony tekst należy rozumieć jako sprostowanie – uzupełnienie, albo odniesienie się do wszystkich uwag pomieszczonych w piśmie z dnia 3.02.2023.
Ireneusz Łazarski
Biegły rewident