Analizując zachowanie kursów w tabeli wymiany Deutsche Banku można wykazać, że bank nie tylko zapewnił sobie w umowach dowolność w kształtowaniu kursów walut, które wpływały na wysokość spłat rat, ale z tej dowolności korzystał.
Możliwość manipulacji opierała się na tym, że spłaty rat kredytów mieszkaniowych w DB odbywały się w “jednej dacie” dla wszystkich kredytów (tzn. 4-tego dnia miesiąca, lub najbliższego dnia roboczego po 4-tym jeśli ten był wolny). O wysokości raty w DB decydował kurs ustalany 2 dni robocze przed datą spłaty. Analizując tabelę kursową banku można zauważyć, że na początku każdego miesiąca (co najmniej od 2007 do końca 2008) bank “zamrażał” kurs sprzedaży CHF (ale i innych walut, w których udzielał kredytu) na kilka dni.
Prawdopodobnie bank uzyskiwał na każdym kredycie z tego tytułu per saldo niewielki zysk (który należałoby jednak pomnożyć przez liczbę kredytów) jednak prawdziwym celem mogły być większe transakcje walutowe, w oparciu o znany bankowi kurs utrzymujący się przez kilka dni.
Niezależnie od skali uzyskiwanych korzyści, z analiz tych wynika, że bank całkowicie bezkarnie mógł kształtować swoje kursy w oderwaniu od rynku (FOREX) i to w okresach, gdy było to istotne dla spłat kredytów (początek każdego miesiąca). Po odwróceniu trendów i załamaniu kursu PLN względem CHF pod koniec 2008 roku, DB zaprzestał zamrażania kursów, ale zrekompensował to sobie podnosząc 1.04.2009 spread do 9,97% (co widać na wykresie) i był to wtedy prawdopodobnie drugi najwyższy spread na rynku (po Getin Bank).
Źródła danych:
Kursy walut pochodzą ze stron NBP: https://www.nbp.pl/home.aspx?f=/kursy/arch_a.html
Kursy stosowane przez DB: https://www.db.com/poland/pl/content/kursy-walut-2020.html
Kursy mBank: https://www.mbank.pl/serwis-ekonomiczny/kursy-walut/
Analiza nadesłana przez kredytobiorcę